FAQ

Niet alleen over het schrijven worden vaak vragen gesteld, maar voornamelijk over de combinatie tussen schrijven en gezin. Hier de meest gestelde vragen (gesteld door Instagramvolgers en IRL) en uiteraard de antwoorden 🙂

Waar haal je je inspiratie vandaan voor het schrijven?

Mijn inspiratie haal ik overal vandaan! Dat kan het dagelijks leven zijn of dingen die ik lees of op televisie zie (al kijken wij eigenlijk nooit televisie, maar het kan ook een film of serie zijn).

Voor Het Stockholm Syndroom kwam mijn inspiratie uit iets dat gebeurde op een donkere ochtend. Ik bracht de kinderen naar school, het was slecht weer. Bij een groot huis waar we langs liepen stopte op dat moment een busje waar drie mannen met zwarte jassen en mutsen uitstapten. Ik merkte dat ik mijn pas inhield toen ze aanbelden, maar de bewoonster liet ze lachend binnen en later zag ik een logo op het busje. Het waren werklui van een of ander loodgietersbedrijf. In mijn hoofd begon er zich een verhaal te ontwikkelen. Wat als ze nou geen goede intenties hadden gehad? Kun je gegijzeld worden in je eigen huis, gewoon op een doordeweekse ochtend? Zo ontstond Het Stockholm Syndroom, een boek over een gijzeling in eigen huis.

Met wie zou je een keer willen samenwerken? Of schrijf je liever alleen?

Ik denk niet dat ik het fijn zou vinden om samen te werken, maar dat kan ik helemaal mis hebben. Wie weet is het wel geweldig. Het zou best kunnen werken omdat je de personages dan écht een andere stem kunt geven, maar goed. Voorlopig ligt dat niet in de planning.

Bij welk boek dacht je; dat had ik willen schrijven?

Ik vind het knap als schrijvers iets compleet nieuws proberen, out of de box schrijven, genres mixen of iets schrijven dat helemaal zelf verzonnen is. Denk aan Twilight, The Hunger Games, Divergent, Outlander of zelfs 50 Shades. Enorm populair ook en waarschijnlijk niet voor niks. Zo’n serie die wereldwijd een hit is, verfilmd is en echt fans heeft, tsja… dat had ik wel willen schrijven.

Welk genre zou je nog weleens willen schrijven?

Inmiddels heb ik boeken in meerdere genres geschreven, het is ook maar net in welk hokje de uitgever het boek wil plaatsen. Thrillers, romans, liefdesromans, spannende romans en nu schrijf ik een roman in serievorm. Onder pseudoniem schrijf ik ook weer een ander genre. Ik denk dat ik al best veel geprobeerd heb, ik zou niet weten wat ik nog meer zou moeten proberen (en denk niet dat ik er goed in ben eigenlijk…)

Hoe schrijf je in godsvredesnaam met vier kinderen in huis?

Ja, dat is een hele uitdaging! Op het moment van schrijven zijn ze dertien, tien, twee en bijna negen maanden oud. Ze hebben allemaal een andere aandachts-behoefte. Aiden moet echt verzorgd worden en die vindt het leuk om samen te spelen, Sophia ook. Lewis en Miles hebben veel meer support nodig op andere gebieden, zoals samen een gesprekje voeren en zij voetballen ook, waar ik bij wil zijn. Ze kunnen met z’n vieren enorm veel drukte en herrie produceren. Ik schrijf het liefst op momenten dat zij allemaal wat anders doen. Bijvoorbeeld wanneer de jongens op school zitten en Aiden slaapt. Ik probeer dan een uur te schrijven per dag en Sophia mag dan even een filmpje kijken. Als dat niet lukt dan schrijf ik als ze allemaal slapen (al vind ik dat niet altijd gezellig en vind ik het ook lekker om ’s avonds even niets te ‘hoeven’) of als Nils thuis is van het werk. Dan ga ik soms even boven zitten, waar ik een klein schrijfplekje heb gemaakt voor mezelf om rustig te kunnen zitten.

Hoe combineer je schrijven, werken en een gezin van zes runnen?

Ja, wat ik hierboven al zei, dat is een uitdaging. Ik werk parttime in het voortgezet speciaal onderwijs, cluster vier. Dat zijn leerlingen met gedragsstoornissen. Ik begeleid de leerlingen op stage en richting uitstroom, dat kan dagbesteding, arbeid of vervolgonderwijs zijn. De laatste jaren doe ik dit voor onze extraneus Entree klas. Dit werk vind ik ontzettend leuk, net zoals de omgang met collega’s en het netwerken. Het uit huis zijn, op allerlei verschillende plekken komen, even geen ‘mama mama mama mama’, gewoon mezelf zijn en doen waar ik goed in ben. Dat is druk en veel, maar gelukkig brengt mijn werk ook veel rust en balans. Thuis is het drukker. Het schrijven lukt meestal niet op werkdagen, dat bewaar ik voor de ‘vrije dagen’, tussen haakjes, want met vier kinderen ben je natuurlijk nooit echt vrij. Verder houdt een gezin van zes runnen voornamelijk in dat je héél goed moet plannen en lekker moet kunnen aanpakken. Ik ben een bezig bijtje, dus juist zo’n vol programma past goed bij me.

Wil je je niet volledig storten op je schrijfcarrière?

Kort en bondig antwoord: nee, dat zou ik saai gaan vinden. Juist de combinatie vind ik leuk. Auteur zijn is een eenzaam beroep, ik zou collega’s gaan missen.

Hoelang doe je over het schrijven van een boek?

Niet zo heel lang. Als ik lekker door kan werken (en ja, dat lukt ook met vier kids) dan doe ik er gemiddeld een half jaar over. Soms korter, soms langer.

Ben je blij met Uitgeverij De Fontein?

Heel blij, deze uitgeverij is als een warm bad. De mensen zijn ontzettend lief en betrokken, er wordt altijd tijd voor me gemaakt en ik krijg altijd het gevoel dat ze blij zijn met me. Ik zou nergens anders naartoe willen en hoeven, ik ben hier compleet tevreden en voel me echt gezien en gehoord!

Welk zelfgeschreven boek is je favoriet?

Ik heb geen échte favoriet, ik heb met ieder boek wel iets. Moeilijke vraag …

Ga je ons vertellen welke boeken je onder pseudoniem hebt geschreven?

Hahaha, nein! Dat is een goed bewaard geheim en dat blijft zo. Het is in ieder geval iets dat populair is en dat ontzettend lekker loopt. Ik hoop met heel mijn hart dat Netflix er ooit nog iets mee gaat doen.

Wat is je ultieme vakantietip met een gezin?

Nou, wie de ultieme tip heeft mag mij ook inlichten. Wij vinden het echt lastig met kinderen in alle leeftijdscategorieën, van puber tot baby. Waar maak je iedereen blij mee en geniet je zelf ook nog een beetje van? Geen idee. Een paar jaar geleden waren we in Denemarken, dat was erg leuk. Misschien dat? Ik ben hoe dan ook geen zon-zee-strand type. Erg lekker hoor, als je alleen met volwassenen of grote kinderen bent. Met kleintjes is dat keihard werken en daar is het dan weer te heet voor (ik kan het weten want ik woonde drie jaar met kleine kinderen op Curaçao). Ik ga sowieso voor een all-inclusive vakantie, dan hoef ik niet over het eten na te denken of te koken en dat zou voor mij al écht vakantie zijn.

Vertel eens iets over je nieuwe serie!

Blossom Valley! Ik ben er echt enthousiast over.

Vorig jaar ging ik samen met mijn zusje naar een concert van Hollow Coves. Kleine liedjes, een intiem concert, heel erg back to basic allemaal. Het inspireerde me enorm, daar wilde ik echt iets mee gaan doen. Het gevoel dat het ‘kleine leven’ eigenlijk het grootst is, misschien wel het hoogst haalbare. Gezond zijn, fijne mensen om je heen, een thuis hebben, gezelligheid samen. Langzaam leven, neem alles goed in je op. Maak herinneringen, leef bij de dag. Een lekker hapje en een drankje, genieten. In de nieuwe serie moest dat het uitgangspunt worden. Ik heb daar mijn favoriete land aan toegevoegd: Canada.

In het boek gaan tweeling Guus en Isabelle richting Canada emigreren wanneer Guus een grote geldprijs heeft gewonnen. Ze hebben geen makkelijke jeugd gehad, dus ze krijgen echt de mogelijkheid een compleet nieuwe start te maken en hun droom waar te maken: een ranchhotel starten. Ze komen in het stadje Silverlake terecht, waar ze zich – gesteund en gezien door de lokale bevolking – eindelijk ergens thuis voelen. Het was een heerlijk boek om te schrijven. De ongerepte Canadese natuur, paarden, lieve mensen, the slow life en natuurlijk het winnen van zo’n geldprijs, waardoor je ineens je droom kunt waarmaken. Ik kan niet wachten om te beginnen aan deel twee!

Verwerk je weleens autobiografische elementen in je boeken? Of eigen hobby’s?

Jazeker! In zowel Blossom Valley als De Burgerwacht komen paarden voor. Vroeger hadden wij een eigen paard en ik heb (net zoals Isabelle in Blossom Valley) mijn complete jeugd op de manege doorgebracht. Verder heb ik wat autobiografische dingen gebruikt in Koningslaan en in Gefaald heb ik mijn ervaring met probleemjeugd gebruikt. In Crash komen/wonen ze in New York, hier heb ik mijn eigen reizen naar New York gebruikt om dit te kunnen omschrijven. Mijn allereerste boek Vasthouden! is gesitueerd in Los Angeles, ook dit schreef ik geheel naar eigen ervaring. In Sky wonen ze in Arnhem, mijn hometown, en Guus en Isabelle uit Blossom Valley komen ook uit Arnhem. Guus is zelfs Vitesse supporter, net zoals ik.

Zo zie je maar, ik denk dat heel veel auteurs eigen ervaringen gebruiken in hun werk!